De Enipeas-kloof slingert zich als een zilveren draad door het groene landschap van de berg Olympus. Kristalhelder water stroomt langs mosbegroeide stenen, kleine watervallen ruisen als fluisteringen van de natuur, en overal hoor je de stilte tussen de geluiden. Dit is een plek van reiniging, verstilling en diepe verbinding met het element water.
De kloof is genoemd naar de rivier Enipeas, die volgens de Griekse mythologie heilig was voor de godin Artemis. Hier zouden goden en nimfen zich terugtrekken om tot rust te komen, zich te reinigen en te herbronnen. En dat voel je. Elke stap door dit landschap nodigt uit tot loslaten. Het water lijkt niet alleen het landschap te vormen, maar ook je binnenwereld te raken.
Tijdens de wandelretraite van Hermis bezoeken we een bijzonder deel van de Enipeas-kloof, waar we stilstaan bij het thema reiniging en vernieuwing. Hier nemen we letterlijk en symbolisch afstand van wat niet langer dient. Het frisse bergwater herinnert ons aan de kracht van stroming: alles mag bewegen, niets hoeft vast te blijven zitten.
Tussen de rotsen en het kabbelende water nemen we de tijd voor stilte, reflectie en een innerlijk ritueel. Een moment om te voelen wat je los wilt laten en wat je opnieuw wilt toelaten in je leven. Sommigen kiezen ervoor hun handen of gezicht te wassen, anderen dompelen hun voeten in het ijskoude water – allemaal met dezelfde intentie: schoon beginnen.
De Enipeas is geen gewone kloof. Het is een tempel van de natuur – waar aarde en water samenkomen, en jij even helemaal mag zijn wie je bent.